Psychologiczne komplikacje chorób somatycznych
Choroba – szczególnie ciężka i/lub chroniczna – ma ogromny wpływ na psychiczny stan dziecka i nastolatka. Już sama diagnoza, a następnie leczenie, pobyty w szpitalu i konieczne zabiegi i operacje – wszystko to:
- nasila obawy związane z wyglądem fizycznym,
- zakłóca proces usamodzielniania się oraz
- wpływa na relacje z rówieśnikami i członkami rodziny.
W przypadku adolescentów, naturalnie pojawiające się u nich bunt i kryzys tożsamości często przejawiają się w decyzjach o przejmowaniu pełnej kontroli nad swoją chorobą. Zalecamy się, by skontaktować się z psychologiem lub psychiatrą dziecięcym, kiedy:
- dziecko lub nastolatek zdaje się nie radzić sobie emocjonalnie z ciężarem życia z chorobą;
- incydenty nie stosowania się do zaleceń medycznych powtarzają się;
- obserwowany jest regres w rozwoju i/lub młoda osoba staje się nadmiernie zależna;
- dziecko lub nastolatek wycofuje się lub porzuca wszelkie dotychczasowe zainteresowania i aktywność.