Zaburzenia odżywiania dziecka – ważny sygnał dla rodzica - rodzice i dzieci warszawa

Zaburzenia odżywiania dziecka – ważny sygnał dla rodzica

Zaburzenia odżywiania dziecka – reaguj od razu po stwierdzeniu 

Zaburzenia odżywiania u dziecka, w szczególności jadłowstręt (anorexia nervosa) lub napadowe ataki głodu (żarłoczność, bulimia psychiczna lub zaburzenia mieszane) stwierdzane są obecnie u coraz młodszych dzieci. Najmłodsza dziewczynka ze zdiagnozowaną anoreksją miała sześć lat. Niestety częstość występowania tego typu problemów wskazuje na ich cywilizacyjne przyczyny, mające swe skutki w kondycji psychicznej nawet małych dzieci. Dlatego, jeśli tylko zauważymy u naszego dziecka jakiekolwiek zaburzenia odżywiania, warto najpierw objąć je uwagą, troską i systematyczną obserwacją, a następnie skonsultować ich przebieg i występowanie z lekarzem rodzinnym oraz psychologiem dziecięcym.

Odżywanie to także kanał komunikacji niewerbalnej 

Współczesna psychoterapia, we wszystkich jej profesjonalnych nurtach, potwierdza, iż odżywianie i jego funkcje nie kończą się na biologicznym zaspokojeniu potrzeb. Funkcją odżywiania jest również bowiem komunikowanie więzi społecznych, w tym opieki, troski i przywiązania do tak zwanych „znaczących innych” w naszej biografii. Pierwsza żywicielka w naszym życiu to matka, która zapewnia nam poczucie bezpieczeństwa. W tej, psychologicznej perspektywie, odżywianie to ważny kanał komunikacji niewerbalnej i jego zaburzenia – szczególnie w przypadku dziecka – wymagają wzmożonej czujności rodziców. Dziecko z zaburzeniami lękowymi i adaptacyjnymi może na przykład mieć problemy z przyjmowaniem pokarmów, odmawiać spożywania posiłków, zgłaszać bóle brzucha po jedzeniu lub przeciwnie wręcz: żądać ciągłego dokarmiania. W obu tych przypadkach nierównowagi żywieniowej, zaburzenia jedzenia są ważnym komunikatem o problemach psychologicznych dziecka. Może też się zdarzyć, że problemy z odżywianiem są sygnałem różnorodnych nietolerancji i alergii pokarmowych dziecka. Każdą z tych przyczyn należy zbadać i poddać obserwacji, bo niezależnie od tego, czy dziecko cierpi na problemy psychologiczne czy metaboliczne, można i trzeba stwierdzić ich pochodzenie, a następnie doprowadzić do regulacji i usunięcia sytuacji problemowej.