Psychoterpia indywidualna dla dzieci i młodzieży

Psychoterapia jest jedną z form leczenia psychologicznych zaburzeń w zachowaniu, myśleniu i w emocjach. W zależności od teorii psychologicznej, z której się wywodzą, rozróżniamy m.in. następujące rodzaje psychoterapii:

  • terapię poznawczo behawioralną
  • terpapie tzw. trzeciej fali (schemtów, ACT, DBT)
  • terapie psychodynamiczne
  • terapię humanistyczno-egzystencjalną
  • terapię systemową (terapia rodzin)
  • terapię eklektyczną (łączącą dorobek różnych teorii) 

W naszym gabinecie, w pracy z dziećmi i młodzieżą prowadzimy przede wszystkim terapię poznawczo-behawioralną, trzeciej fali lub psychodynamiczną.

Terapia poznawczo-behawioralna (TPB) (na postawie definicji EABCT) 

Teoria będąca podstawą TPB zakłada, że sposób, w jaki widzimy określone zdarzenie i rzeczywistość silnie wpływa na nasze reakcje emocjonalne, na zachowanie i na fizjologię.
W indywidualnej terapii poznawczo-beheawioralnej klient i terapeuta wspólnie określają problem i starają się go zrozumieć w kategoriach myśli, uczuć i zachowań klienta.  Owo wspólne dla terapeuty i klienta rozumienie problemu zawarte jest w tzw. sformułowaniu problemu.  Sformułowanie powala na zaplanowanie zindywidualizowanych celów i planu terapii, które są następnie stale monitorowane i oceniane pod względem skuteczności.  Celem terapii jest wypracowanie z klientem bardziej skutecznych niż dotychczasowe sposobów radzenia sobie z trudnościami oraz nauczenie go, jak samodzielnie generować takie sposoby radzenia sobie po zakończeniu terapii. W podejściu tym pracuje się przede wszystkim (choć nie tylko) nad bieżącymi trudnościami klienta.
Terapia poznawczo-behawioralna jest zwykle terapią krótkoterminową. W naszym gabinecie trwa zwykle od kilku do kilkunastu miesięcy – w zależności od rodzaju i stopnia nasilenia problemu zgłaszanego przez klienta.  
Terapia poznawczo-behawioralna opiera się na badaniach empirycznych. Badania te wyraźnie wskazują na jej skuteczność, szczególnie w leczeniu:

  • Ataków lęku i paniki
  • Fobii
  • Depresji
  • Zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego (inaczej: nerwica natręctw)
  • Zaburzeń jedzenia
  • Ataków gniewu/złości
  • Uzależnień
  • PTSD (zespół stresu pourazowego)
  • Problemów ze snem
  • Problemów w relacjach

Terapia poznawczo-behawioralna jest skuteczna w pracy z młodzieżą i starszymi dziećmi (choć niektóre małe dzieci – od ok. 6 r.ż.- również mogą z niej korzystać), których problemy można stosunkowo jasno określić i które są same zmotywowane do zmiany w swoim dotychczasowym sposobie rozumienia, przeżywania i reagowania na otaczający je świat.

Terapia psychodynamiczna

Terapia psychodynamiczna to – najogólniej rzecz ujmując  współczesna psychoanaliza. Terapia ta opiera się przede wszystkim na relacji, jaka rozwija się z czasem między terapeutą i pacjentem. Terapia polega na analizie przeniesienia, czyli tego, co wnosi pacjent w relację z terapeutą z innych relacji, najczęściej z ważnymi osobami w jego życiu, czyli z matką i ojcem. Terapeuta obserwuje i interpretuje wypowiedzi i zachowania pacjenta w czasie sesji i w ten sposób pomaga mu zrozumieć niektóre z jego wewnętrznych konfliktów.
W przypadku pracy z osobą dorosłą terapeuta opiera się przede wszystkim na komunikatach słownych pacjenta. W przypadku dzieci, obok wypowiedzi, analizowana jest treść niedyrektywnej zabawy dziecka, jego rysunki i ogólne zachowanie.
Przykładem psychodynamicznej terapii dla dzieci jest niedyrektywna terapia zabawowa stworzona przez Virginię Axline (Non-Directive Play Therapy).  Terapia ta opiera się na założeniu, że człowiek posiada w sobie nie tylko zdolność do rozwiązywania własnych problemów, ale też pewien impuls do wzrostu, który sprawia, że zachowania bardziej dojrzałe są dla niego bardziej satysfakcjonujące niż te mniej dojrzałe. W niedyrektywnej terapii pozwala się dziecku pozostać sobą i akceptuje jego ja takim, jakie ono jest  bez oceniania go i naciskania na zmianę. W pracy z dzieckiem raczej się nazywa niż interpretuje wszelkie wyrażane przez dziecko stany emocjonalne. Takie podejście pozwala dziecku poznać siebie w jego własnym tempie i ewentualnie dokonać tylko takich zmian, jakie według niego złożą się na bardziej satysfakcjonujący wzorzec funkcjonowania. Niedyrektywna terapia zabawowa pozwala dziecku dokonywać tego, w najbardziej dla niego naturalny sposób  poprzez zabawę. Zabawa jest sposobem na wyrażanie siebie przez dziecko: na wyrażanie napięć, frustracji, niepewności, lęku, agresji, zakłopotania, zagubienia i in. Kiedy dziecko ma możliwość wyrażania takich stanów i przyglądania się im jakby z zewnątrz  uczy się je kontrolować lub ma możliwość porzucenia ich. W atmosferze akceptacji i relaksu dziecko może stawać się sobą, może zacząć samodzielnie myśleć i podejmować własne decyzje; staje się psychologicznie bardziej dojrzałe i może realizować siebie.
Terapia psychodynamiczna może być stosowana w pracy z dziećmi w różnym wieku i z różnymi problemami. Terapia zabawowa stosowana jest zwykle w pracy z młodszymi dziećmi.
Terapie psychodynamiczne są długoterminowe, tzn. trwają zwykle ok. 2-5 lat.

Warunki uczestniczenia w terapii w Gabinecie Rodzice i Dzieci:

Z uwagi na dobro prowadzonej w naszym gabinecie psychoterapii dzieci prosimy o:

1. Nie spóźnianie się na sesje terapeutyczne; Jest to ważne nie tylko ze względów organizacyjnych, ale również jest częścią procesu terapeutycznego: uczy dziecko granic, określonego rytmu, w którym rzeczy mają swój początek i koniec.

2. Przyprowadzanie dziecka na spotkania z terapeutą regularnie, co najmniej raz na tydzień; w pracy terapeutycznej bodaj najistotniejszym czynnikiem leczącym jest pełna akceptacji, przewidywalności i empatii relacja terapeutyczna, a o taką trudno, gdy dziecko spotyka się z terapeutą co 2-3 tygodnie.

3. Udzielenie wsparcia dziecku i terapeucie poprzez wykonywanie zaleconego programu terapeutycznego na terenie domu przez Was samych (ewentualnie inną osobę) lub wspieranie dziecka w samodzielnym realizowaniu takiego programu w domu (w sytuacjach, gdy taki program zostanie wam przekazany), oraz poprzez uczestniczenie w konsultacjach dla rodziców (co 2-6 tygodni) lub warsztatach dla rodziców (o ile takie formy współpracy będą rekomendowane);

4. Regularne wnoszenie opłat za terapię dzieci po każdej sesji lub na 24 h przed sesją w przypadku sesji on-line. Ponieważ dla dziecka w terapii rezerwujemy konkretną godzinę danego dnia w tygodniu i nie jest zwykle możliwe zapisanie w to miejsce jednorazowo innej osoby. W przypadku odwołania wizyty Rodzice pokrywają:

  • 0% kosztów sesji, gdy wizyta odwołana ponad 72 godz. przed planowaną sesją;  
  • 50% gdy wizyta odwołana jest 72-24 godz. przed planowaną sesją;
  • oraz 100% przypadku odwołania wizyty na 24 lub mniej godzin przedplanowanym spotkaniem lub nie odwołania w ogóle. 

5. Umożliwienie nam 1-2 krotnego spotkania z dzieckiem i jednego z Państwem w przypadku, gdy z jakichkolwiek powodów chcecie zrezygnować z prowadzenia przez nas terapii. Uważamy, że jest bardzo ważne, by dziecko miało w każdej sprawie jego dotyczącej poczucie domknięcia, zakończenia określonego procesu – nawet gdy z różnych powodów proces ten może być negatywnie oceniany. Jeżeli przyczyna przedwczesnego zakończenia terapii leży wg Was po naszej stronie – my poniesiemy koszt wizyt „domykających”.

6. Nie rozpowszechnianie autorskich programów terapeutycznych;

7. Zgłaszanie nam wszelkich uwag i propozycji dotyczących zarówno procesu terapii dziecka jak i naszej z Państwem współpracy na spotkaniach konsultacyjnych lub formie e-mailowej na adres: listy@rodziceidzieci.com;