Psychoterpia indywidualna dla dzieci i młodzieży
Psychoterpia indywidualna dla dzieci i młodzieży
W naszym gabinecie, w pracy z dziećmi i młodzieżą prowadzimy przede wszystkim terapię poznawczo-behawioralną, trzeciej fali lub psychodynamiczną.
Psychoterpia indywidualna dla dzieci i młodzieży
Psychoterapia jest jedną z form leczenia psychologicznych zaburzeń w zachowaniu, myśleniu i w emocjach. W zależności od teorii psychologicznej, z której się wywodzą, rozróżniamy m.in. następujące rodzaje psychoterapii:
Terapia poznawczo-behawioralna (TPB) (na postawie definicji EABCT)
Teoria będąca podstawą TPB zakłada, że sposób, w jaki widzimy określone zdarzenie i rzeczywistość silnie wpływa na nasze reakcje emocjonalne, na zachowanie i na fizjologię. W indywidualnej terapii poznawczo-beheawioralnej klient i terapeuta wspólnie określają problem i starają się go zrozumieć w kategoriach myśli, uczuć i zachowań klienta.
Owo wspólne dla terapeuty i klienta rozumienie problemu zawarte jest w tzw. sformułowaniu problemu. Sformułowanie powala na zaplanowanie zindywidualizowanych celów i planu terapii, które są następnie stale monitorowane i oceniane pod względem skuteczności. Celem terapii jest wypracowanie z klientem bardziej skutecznych niż dotychczasowe sposobów radzenia sobie z trudnościami oraz nauczenie go, jak samodzielnie generować takie sposoby radzenia sobie po zakończeniu terapii. W podejściu tym pracuje się przede wszystkim (choć nie tylko) nad bieżącymi trudnościami klienta.
Terapia poznawczo-behawioralna jest zwykle terapią krótkoterminową. W naszym gabinecie trwa zwykle od kilku do kilkunastu miesięcy – w zależności od rodzaju i stopnia nasilenia problemu zgłaszanego przez klienta. Terapia poznawczo-behawioralna opiera się na badaniach empirycznych. Badania te wyraźnie wskazują na jej skuteczność, szczególnie w leczeniu:
Terapia poznawczo-behawioralna jest skuteczna w pracy z młodzieżą i starszymi dziećmi (choć niektóre małe dzieci – od ok. 6 r.ż.- również mogą z niej korzystać), których problemy można stosunkowo jasno określić i które są same zmotywowane do zmiany w swoim dotychczasowym sposobie rozumienia, przeżywania i reagowania na otaczający je świat.
Terapia psychodynamiczna
Terapia psychodynamiczna to – najogólniej rzecz ujmując współczesna psychoanaliza. Terapia ta opiera się przede wszystkim na relacji, jaka rozwija się z czasem między terapeutą i pacjentem. Terapia polega na analizie przeniesienia, czyli tego, co wnosi pacjent w relację z terapeutą z innych relacji, najczęściej z ważnymi osobami w jego życiu, czyli z matką i ojcem. Terapeuta obserwuje i interpretuje wypowiedzi i zachowania pacjenta w czasie sesji i w ten sposób pomaga mu zrozumieć niektóre z jego wewnętrznych konfliktów.
W przypadku pracy z osobą dorosłą terapeuta opiera się przede wszystkim na komunikatach słownych pacjenta. W przypadku dzieci, obok wypowiedzi, analizowana jest treść niedyrektywnej zabawy dziecka, jego rysunki i ogólne zachowanie.
Przykładem psychodynamicznej terapii dla dzieci jest niedyrektywna terapia zabawowa stworzona przez Virginię Axline (Non-Directive Play Therapy). Terapia ta opiera się na założeniu, że człowiek posiada w sobie nie tylko zdolność do rozwiązywania własnych problemów, ale też pewien impuls do wzrostu, który sprawia, że zachowania bardziej dojrzałe są dla niego bardziej satysfakcjonujące niż te mniej dojrzałe. W niedyrektywnej terapii pozwala się dziecku pozostać sobą i akceptuje jego ja takim, jakie ono jest bez oceniania go i naciskania na zmianę. W pracy z dzieckiem raczej się nazywa niż interpretuje wszelkie wyrażane przez dziecko stany emocjonalne. Takie podejście pozwala dziecku poznać siebie w jego własnym tempie i ewentualnie dokonać tylko takich zmian, jakie według niego złożą się na bardziej satysfakcjonujący wzorzec funkcjonowania. Niedyrektywna terapia zabawowa pozwala dziecku dokonywać tego, w najbardziej dla niego naturalny sposób poprzez zabawę. Zabawa jest sposobem na wyrażanie siebie przez dziecko: na wyrażanie napięć, frustracji, niepewności, lęku, agresji, zakłopotania, zagubienia i in. Kiedy dziecko ma możliwość wyrażania takich stanów i przyglądania się im jakby z zewnątrz uczy się je kontrolować lub ma możliwość porzucenia ich. W atmosferze akceptacji i relaksu dziecko może stawać się sobą, może zacząć samodzielnie myśleć i podejmować własne decyzje; staje się psychologicznie bardziej dojrzałe i może realizować siebie.
Terapia psychodynamiczna może być stosowana w pracy z dziećmi w różnym wieku i z różnymi problemami. Terapia zabawowa stosowana jest zwykle w pracy z młodszymi dziećmi. Terapie psychodynamiczne są długoterminowe, tzn. trwają zwykle ok. 2-5 lat.
Psychoterapia/Terapia dla dzieci i młodzieży w Warszawie
Psychoterapia dla dzieci i młodzieży w gabinecie Rodzice i Dzieci w Warszawie to metoda leczenia zaburzeń emocjonalnych. Regularne spotkania z psychoterapeutą pomagają młodym pacjentom w zrozumieniu i wyrażaniu emocji, radzeniu sobie z trudnymi sytuacjami, a także w budowaniu zdrowych relacji z otoczeniem. Korzyści płynące z terapii dla dzieci to m.in. lepsze radzenie sobie ze stresem, poprawa samopoczucia i pewności siebie, a także rozwój umiejętności społecznych.
Wsparcie terapeutyczne przyczynia się również do harmonijnego rozwoju emocjonalnego dziecka. Terapia może znacząco wpłynąć na poprawę jakości życia, pomagając w przezwyciężaniu trudności wpływających na funkcjonowanie w szkole, w domu oraz wśród rówieśników. W naszym gabinecie w Warszawie terapeuci tworzą bezpieczne środowisko, w którym dziecko czuje się zrozumiane i wspierane. Skorzystanie z profesjonalnej psychoterapii to krok w stronę lepszego rozwoju emocjonalnego i
społecznego Twojego dziecka oraz poprawy jego samopoczucia.
