SYSTEMOWA TERAPIA RODZIN

„Dlaczego powinniśmy przyjść na terapię wszyscy, gdy mamy problem tylko z najstarszą córką?”; „Czemu nie może przyjść moja żona z dzieckiem; przecież ono się nie słucha jej, nie mnie?”; „Dlaczego muszę iść z wami, skoro problem dotyczy mojego brata? Ze mną jest wszystko w porządku!”

Praca nad rozwojem rodziny to jedno z najbardziej skomplikowanych zadań, jakie istnieją – zarówno dla członków rodziny, jak i dla terapetów. Dzieje się tak m.in. dlatego, że w systemie rodzinnym stale zachodzą zmiany, a rodzina przechodzi przez etapy, które w naturalny sposób doprowadzają do konfliktów, problemów czy kryzysów.

Terapia rodzin jest formą pomocy, która pozwala na przyjrzenie się dynamice, zasadom, interakcjom panującym w rodzinie. Obecność wszystkich członków rodziny umożliwia obserwację problemu w kontekście całego systemu rodzinnego, czyli tego, jak przeżywają go wszyscy i poszczególni członkowie rodziny, a nie tylko osoba, która manifestuje problem. Poprzez korzystanie z już istniejących zasobów w rodzinie, terapeuta pomaga wszystkim osobom wspólnie pracować nad zrozumieniem występujących trudności i nad rozwiązaniem problemu.  W wyniku pomyślnie zakończonej terapii rodzinnej korzyści odnosi nie tylko ta osoba, która miała problemy, ale wszyscy członkowie rodziny.

 

INTEGRACYJNA TERAPIA PAR (terapia małżeńska i par w innych związkach)

Integracyjna terapia małżeństw i par (ITP) (ang. Integrative Couple Therapy) rozwinęła się w latach 90-ych na bazie wcześniejszych doświadczeń z małżeńskimi terapiami poznawczymi, behawioralnymi i systemowymi autorów tego podejścia: Andrew Christensena i Neila Jacobsona. W naszym gabinecie do ITP włączmy również elementy zaczerpnięte z teorii i techik terapii schematów.

W trakcie ITP partnerzy, wspólnie z terapeutą, próbują zrozumieć źródła i znaczenie konfliktu między nimi. Konflikt rozumiany jest tu jako pozytywny element terapii, bo stanowi „okno dla emocji” partnerów, ich nadziei, mocnych i słabych stron, rozczarowań.  Zrozumienie tych silnych emocji i stojących za nimi niezaspokojonych podstawowych potrzeb, pozwala inaczej widzieć codzienne zachowanie partnera i własne oraz wzajemne interakcje.  Takie doświadczanie konfliktu zostaje w terapii wykorzystane do utworzenia podstaw dla wzajemnej akceptacji i bliskości. W ten właśnie sposób, a nie poprzez presję ze strony partnera lub terapeuty, dochodzi zwykle do zmiany nastawienia w parze.

Metoda ta budzi mniej oporów niż tradycyjne podejścia z powodu braku poczucia presji i manipulacji u jej uczestników. W badaniach autorów i amerykańskiego National Institute of Mental Health skuteczność i trwałość efektów ITP zostały wielokrotnie potwierdzone.