ADHD, czyli zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi, często bywa diagnozowany już u kilkulatków. Dzieci dotknięte ADHD w opinii środowiska często uchodzą za „niegrzeczne”. Jak bardzo niesprawiedliwa jest ta łatka, najlepiej wiedzą dorośli, którzy w dzieciństwie nie zostali odpowiednio zdiagnozowani, a także rodzice dzieci z ADHD. Brak świadomości, że nie każdy mózg działa tak samo i nie każde uciążliwe zachowanie wynika ze złej woli, bywa bardzo krzywdzący. Dzieci niejednokrotnie są karane, czy izolowane od grupy rówieśniczej za coś, na co nie mają żadnego wpływu. Dlatego bardzo ważna jest odpowiednia interpretacja różnych zachowań dziecka i jak najwcześniejsza diagnoza.
Kiedy są powody do niepokoju?
Przede wszystkim trzeba odróżnić naturalne zachowania typowe dla zdrowych, aktywnych i ciekawskich dzieci, od zachowań świadczących o zaburzeniach. Jeśli rodzic podejrzewa u swojego przedszkolaka zaburzenia zachowania, bo ten nie zawsze wykonuje polecenia dorosłych, bywa hałaśliwy i uwielbia być w ruchu, problem prawdopodobnie ma rodzic, a nie dziecko. Psychiatra dziecięcy może zdiagnozować ADHD wtedy, kiedy pobudzenie jest nienaturalne i nie ma związku ze zwykłą energią i chęcią poznawania świata. Dziecko z tym zaburzeniem ma nieustanną potrzebę bycia w ruchu, podskakiwania, wymachiwania rękami i nogami. Te zachowania mają charakter kompulsywny: dziecko może czuć niepohamowaną potrzebę biegania, mimo że nie ma celu, do którego chce dobiec, nie bawi się w wyścigi ani w ganianego.
Trudności w szkole
To właśnie w okresie wczesnoszkolnym najczęściej jest diagnozowane ADHD. Zachowania nadpobudliwego dziecka stają się niepokojące po prostu dlatego, że przeszkadzają nauczycielom i innym dzieciom, dezorganizują zajęcia. Już samo to często bywa przyczyną niechęci dzieci z ADHD do szkoły. Często spotykają się z niezrozumieniem i odrzuceniem. Do tego dochodzą jeszcze problemy z nauką wynikające z trudności ze skupieniem uwagi przez dłuższy czas na jednej rzeczy. Dziecko z ADHD bardzo szybko się nudzi, zwykle nie przejawia zainteresowania statycznymi zajęciami, często ma również trudności ze składnym i zrozumiałym formułowaniem swoich myśli.